کرفس خرد شده به روش IQF

۱. کرفس منبع بسیار خوبی از آنتی‌اکسیدان‌های مهم است.
کرفس حاوی ویتامین C، بتاکاروتن و فلاونوئیدها است، اما حداقل ۱۲ نوع ماده مغذی آنتی‌اکسیدانی دیگر نیز در یک ساقه آن یافت می‌شود. همچنین منبع فوق‌العاده‌ای از فیتونوترینت‌ها است که نشان داده شده است موارد التهاب در دستگاه گوارش، سلول‌ها، رگ‌های خونی و اندام‌ها را کاهش می‌دهد.
۲. کرفس التهاب را کاهش می‌دهد.
کرفس و دانه‌های کرفس تقریباً ۲۵ ترکیب ضدالتهابی دارند که می‌توانند از بدن در برابر التهاب محافظت کنند.
۳. کرفس به هضم غذا کمک می‌کند.
در حالی که مواد مغذی آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی آن از کل دستگاه گوارش محافظت می‌کنند، کرفس ممکن است فواید ویژه‌ای برای معده داشته باشد.
و سپس محتوای بالای آب کرفس - تقریباً ۹۵ درصد - به علاوه مقادیر زیادی فیبر محلول و نامحلول وجود دارد. همه اینها از دستگاه گوارش سالم پشتیبانی می‌کنند و شما را منظم نگه می‌دارند. یک فنجان ساقه کرفس ۵ گرم فیبر غذایی دارد.
۴. کرفس سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی با شاخص گلیسمی پایین است.
با خوردن کرفس از ویتامین‌های A، K و C به علاوه مواد معدنی مانند پتاسیم و فولات بهره‌مند خواهید شد. همچنین سدیم کمی دارد. به علاوه، شاخص گلیسمی پایینی دارد، به این معنی که تأثیر آهسته و پایداری بر قند خون شما دارد.
۵. کرفس خاصیت قلیایی دارد.
کرفس با داشتن مواد معدنی مانند منیزیم، آهن و سدیم، می‌تواند اثر خنثی‌کننده‌ای بر غذاهای اسیدی داشته باشد - تازه این واقعیت را هم نباید نادیده گرفت که این مواد معدنی برای عملکردهای اساسی بدن ضروری هستند.